Benjamin Rosenbaum i Cory Doctorow

„Prawdziwe Imiona”
(True names)

W 1981 r. Vernor Vinge w opowiadaniu "Prawdziwe Imiona" (Nowa Fantastyka wyd. specjalne” 3 (32), 2011) przedstawił pewne pomysły, które w latach późniejszych sformułował w postaci teorii naukowej o technologicznej osobliwości. Pomysł życia w komputerze nie był wówczas w SF niczym nowym, choćby w najwcześniejszej twórczości Stanisława Lema (opowiadanie "Przyjaciel" czy oznaczone rzymską jedynką opowiadanie bez tytułu ze wspomnień Iona Tichego). Również później pomysł był intensywnie eksploatowany w literaturze i filmie, niemniej nikt nie przedstawił tak wiarygodnego opisu warunków technicznych wymaganych do zaistnienia tego rodzaju rozumnych bytów binarnych.

W hołdzie Vernorowi Vinge'owi, Benjamin Rosenbaum i Cory Doctorow napisali tak samo zatytułowaną mikropowieść, "Prawdziwe Imiona", przedstawiającą wszechświat, za miliony lat, zamieszkiwany przez istoty powstałe w wyniku pojawienia się osobliwości technologicznych. Istoty te, zamieszkujące w postaci procesów informatycznych skupiska materii przekształcone w komputronium, hipotetyczny materiał będący podłożem do komputerowego przetwarzania danych, żyją na swój sposób, uprawiając seks, rozmnażając się i prowadząc wojny. Dwójka bohaterów – Pszczół, który może być, (jak zauważył Rudy Rucker) traktowany jak świat gry komputerowej z żyjącymi w nim samoświadomymi podprocesami oraz Demiurga, monolityczne istnienie opiekujące się naturalnymi tworami kosmosu, najbardziej przypominające dobroduszną i nieco zagubioną Matkę Naturę z bajek dla dzieci – walczy ze sobą o substrat do budowy komputronium, stawiając jednocześnie opór nieubłaganie napierającemu "prostemu, jednolitemu, nieświadomemu i nienasyconemu" Brobdignagowi.

Akcja rozwija się dynamicznie i, mimo że niektórzy doszukują się nawet zapożyczeń fabularnych z literatury klasycznej, autorom udaje się wielokrotnie zaskoczyć czytelnika błyskotliwymi pomysłami. Utwór był w 2009 r. nominowany w kategorii novella do nagród Hugo i Locus.