„Książka nie jest towarem!”
Z czego jednak mają żyć autorzy?
Świat musi znaleźć alternatywny sposób wynagradzania twórców.
„Książka nie jest towarem!”
Z czego jednak mają żyć autorzy?
Świat musi znaleźć alternatywny sposób wynagradzania twórców.
John W. Campbell bardzo lubił teksty traktujące o zdolnościach pozazmysłowych, więc natychmiast kupił historię opowiadającą o polowaniu na telepatycznego szpiega – zabawną opowieść o staruszce owijającej sobie wokół palca wszechwładnych agentów federalnych. Autorzy poczuli się tak docenieni, że zaraz napisali jeszcze dwie powieści eksploatujące inne pozazmysłowe możliwości, w których bohaterami są ci sami agenci FBI.
Powieść została opublikowana pod pseudonimem Mark Phillips w magazynie „Astounding Science Fiction”, w dwóch odcinkach, we wrześniu i październiku 1959 r. pod tytułem „That Sweet Little Old Lady”, a następnie rozszerzona do wersji książkowej w 1962 r.
W wersji książkowej autorzy przedstawili się tekstem zamieszczonym poniżej. Ilustracja pochodzi z wersji opublikowanej w czasopiśmie, a jej autorem jest Kelly Freas.
I.D., 2020
„Mark Phillips” jest, a raczej są to dwaj pisarze: Randall Garrett i Laurence M. Janifer. Ich wspólny pseudonim pisarski pochodzi od ich drugich imion (Philip i Mark) i został wymyślony krótko po pierwszym spotkaniu na konwencie science-fiction. Obaj byli wtedy pijani, co wiele tłumaczy, bo tylko jeden z nich bywał czasami trzeźwo myślący. Tematem ciągłych sprzeczek między nimi jest wciąż to, który.
Współpracują ze sobą już od jakiegoś czasu i udało im się dopracować ciekawą metodę pracy: Mr Garret obsługuje czasowniki, przysłówki i wykrzykniki, Mr Janifer rzeczowniki, zaimki i przymiotniki. Spójniki są sprawą wspólnych decyzji, a w przypadku remisu, cała gra jest powtarzana w parku Fenway, w Bostonie, na początku następnego roku.
„Zagwozdka” była pisana przez piętnaście lat, przy czym na właściwe pisanie poświęcono trzy dni. Gdy książka została skończona, obaj autorzy oddali się wspólnej rozkoszy nerwowego załamania, z którego najprawdopodobniej żaden z nich nigdy się nie wydostał.
Mr Garrett jest wielkim, korpulentnym facetem z brodą. Nosi kwiaciaste kamizelki i mały talizman, którego nikt jeszcze nie widział. Mr Janifer jest trochę niższy i chudszy, z krótszą i rzadszą brodą. Jego kamizelki są jednokolorowe, nosi okulary w rogowej oprawie ponieważ zawsze to robił i nigdy go nie widziano bez pamiątkowego znaczka nowojorskiego metra.
Życie osobiste autorów różni się znacznie. Hobby Mr Garreta, na przykład, to między innymi takie zajęcia jak musztra w szyku czy zanieczyszczanie rzeki. Mr Janifer, osobnik mniej aktywny, preferuje zajęcia siedzące, takie jak pomrukiwanie czy mruganie.
Mr Garrett jest zaręczony z pewnym pięknym egzotycznym stworzeniem i oboje planują się pobrać tak szybko, jak tylko skończą się im wymówki. Mr Janifer natomiast fascynuje się kobietami i ma nadzieję, że któregoś dnia spotka jakąś.
Ten dokument jest dostępny na licencji Creative Commons: Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Generic (CC BY-NC-SA 3.0). Może być kopiowany i rozpowszechniany na tej samej licencji z ograniczeniem: nie można tego robić w celach komercyjnych.
These document is available under a Creative Commons License. Basically, you can download, copy, and distribute, but not for commercial purposes.